A Ty dla kogo byś ugotował? – Konkurs Electrolux

Oczywiście, że dla Gordona Ramsaya ugotowałabym moje mistrzowskie spaghetti bolognese 🙂 Już widzę jego oczy błagające o przepis! 🙂

hmmm…. ja bym ugotowała znaną potrawę Polską od najdawniejszych czasów- czyli Bigos staropolski:)
A osobą dla której bym to zrobiła byłaby to Madonna

A ja zrobiłabym numer popisowy, czyli domowy stek z najlepszej wołowiny i podarowałabym wszystkim kobietom, które na pierwszych randkach/kolacjach udają, że poza sałatą nie jedzą nic innego:):)

A ja ugotowałabym dla Ciebie Eliza! 😀 Najchętniej grilowanego łososia, bo go uwielbiam i Ty pewnie też 😉 pozdrawiam!

Z ogromną przyjemnością ugotowałabym barszcz czerwony z ziemniaczkami dla mojej babci. To są moje smaki dzieciństwa – i jedyna zupa jaką jadłam. Gdy tylko wiedziała, że ja przyjadę ją odwiedzić, to właśnie ten barszcz zawsze na mnie czekał. Chciałabym go dla niej ugotować, usiąść przy stole i porozmawiać czy jej zdaniem moja zupa wyszła tak samo dobra jak jej – czy powinnam coś w niej zmienić, aby była idealną kopią oryginału – gdyż nie zdążyłam zadać jej tego pytania.

Ugotowałabym trzydaniową, typowo polską kolację dla Angeliny Jolie – bigos, golonka i pierogi ruskie z dużą ilością skwarków – niech dziewczyna wreszcie się naje 🙂

A ja nie czekam na nagrody, tylko wlasnie gotuje dla mojej biednej kochanej mamusi ktorej wypadl potrojnie dysk i sie meczy. Meksykanska lazania, biszkopt ze swiezymi truskawkami i bita smietana i domowa lemoniada. Nikt poza nia mnie nigdy tak nie udomowil, a czuje sie bardziej niz szczesliwa ze moge zrobic dla niej cos co ona robi dla mnie za kazdym razem gdy mnie widzi:) smacznego:)

A ja zrobiłam (i zrobię, jak tylko się nadarzy okazja) z samego rana omlet ze szpinakiem dla mojej przyjaciółki. Taki omlet wyraża więcej niż tysiąc słów! 😉

dla kogo? dla mojego faceta. Ups, zapomniałam że nie mam faceta.

Myślę,że z przyjemnością ugotowałabym „potrawkę szczęścia” dla Karoliny Korwin Piotrowskiej.Od kilku lat obserwuję jej poczynania.mam wrażenie,że kiedyś w życiu spotkała ją krzywda,z którą sobie nie potrafi poradzić.To bardzo mądra i inteligentna kobieta,która jakoś nie przepada za ludżmi.Ta „potrawka szczęścia” otworzy jej oczy na przyjażń,miłość i tolerancję.Pokaże,że nie wszyscy ludzie są żli.Ludzi trzeba kochać i szanować,nawet jak mają swoje małe wady!

Upiekłabym dla samej siebie! Torcik czekoladowy (mmmmmmmniam !) byłby moim pierwszym ciastem stworzonym przy pomocy robota Electrolux. Pozdrawiam 😀

Bede swinia i nafutrowalabym Anje Rubik tak zeby dostala cellulit z wrazenia.
Spagetti carbonara, zupa kalafiorowa, trudkawki w czekoladzie. Anja by oszalala z wrazenia.

A ja tam najchętniej ugotowałabym coś dla mojej kochanej siostrzyczki – samozwańczej mistrzyni kuchni polskiej. Smarkula cały czas przechwala się, że w kuchni nie ma dla niej nic niemożliwego.
Chciałabym przynajmniej raz utrzeć jej nosa!

Droga Elizo i wszyscy czytelnicy, mojej siostrze ugotowałabym słonia!

Nie umiem gotować, ale zrobiłabym kanapki i zaniosła bezdomnym na dworzec……………..

A ja mam cichy zamiar zrobić tort z ciasta marchewkowego aby pokazać wszystkim osobom w klasie, że to że zdrowe nie oznacza że niedobre! Warstwy będą składały się ze zblendowanego twarożku z jogurtem i rodzynkami oraz owoców a całość obleję waniliowym serkiem. Pięknie przystroję je owocami sezonowymi oraz pingwinkami zbudowanymi z suszonych daktyli oraz ułoże napis „18” z dżemu daktylowego z Twojego przepisu:D już się nie mogę doczekać tych opadniętych kopar kiedy dowiedzą się co właśnie zjedli! Będzie pysznie, zdrowo i dietetycznie! 🙂

Z wielką chęcią/niechęcią ugotowałabym w końcu coś dla siebie. Nigdy tego jak dotąd nie zrobiłam, zawsze jestem wyręczana, przez co wyrosłam na kuchenną kalekę. Co by to było? .. hmm np. zupa szczawiowa z jajkiem oraz ciasto czekoladooooowe 🙂
ps. A ów szczaw chciałabym zebrać sama !
Pozdrawiam 🙂

Z grupą znajomych bym świętowała, że jesteśmy młodzi i wspaniali! Gotowalibyśmy wspólnie, bo najlepsze imprezy kończą się zawsze w kuchni;) byłby to pewnie omlet popijany mnóstwem ilości wina, bo jakbyśmy się zabrali za coś poważniejszego, to wszyłaby nam co najwyżej niebieska zupa jak w Bridget Jones:)

gdybym na dzień dzisiejszy musiała wybrać to prócz lubego, była by to jego mama, aby jej zaimponować i żeby nie musiała się martwić, że w nowym domu się głodzimy 🙂

Cofnęłabym się w czasie i wybrałabym Marylin Monroe, dzięki pieczeniu dla niej mogłabym poznać ikonę urody i może poznałabym jej tajemne sposoby na przyciąganie uwagi. A danie jakie bym wybrała to pyszne czekoladowe muffiny, które osłodziłyby jej trudy życia.

A ja ugotowałabym dla mojego ukochanego Męża, który jest wspaniałym człowiekiem i mimo tego, że jesteśmy z sobą już prawie 18 lat /a mamy po 33 :)/, to każdy obiad dla niego gotuję z miłością, z pasją… i choć podobno jestem dobrą kucharką, to bardzo często wertuję książki kucharskie i portale internetowe po to, by znaleźć coś nowego, smacznego i zaskakującego… A gdzieś w głębi serca marzę, bu otworzyć swoją kawiarnię i karmić w niej gości spragnionych nie tylko pysznej kawy i ciast, ale też przyjaznej atmosfery i ciepła… Mój wiedeński sernik na pewno zrobiłby furrorę – jest moim znakiem rozpoznawczym – z pewnością pojawi się na pierwszym miejscu w menu

Pierwszą myślą, a właściwie osobą, jaka przyszła mi po przeczytaniu pytania konkursowego była moja babcia Marysia. To taka zwykła babcia, taka prawdziwa, która robiła najlepsze pierogi na świecie. Spędzałam u niej ferie i wakacje i zawsze, kiedy tylko naszła mnie ochota, babcia robiła setki pierogów z kapustą, ruskich i z mięsem, a ja gdybym tylko mogła, pochłonęłabym te setki w ciągu godziny 🙂 Bardzo bym chciała zaprosić moją Babcię już teraz do swojego domu i tym razem ją wyręczyć (ale i zarazem narazić się na najostrzejszą krytykę ze strony mistrzyni). Bardzo bym chciała, ale niestety już tego nie zrobię, ponieważ Babci Marysi nie ma już ze mną.
A na deser usmażyłabym jej pączki z różą, z których moja babcia również słynęła na całe miasteczko! I to nie przesada, gdy ktoś kiedyś przejeżdżałby przez pewną małą mieścinę na G. i spytał, kto smaży najlepsze pączki, bankowo padłoby nazwisko Babci 🙂

JA BYM UGOTOWAŁA – NAJPYSZNIEJSZĄ PASTĘ JAKĄ JADŁAM – KIEŁBASA CHORIZO W KOSTKĘ (JAKOŚ TAK SIĘ PISZE ) PLUS PESTO Z BAZYLIĄ + MAKARON PENNE(UGOTOWANY)+ OLIWA Z OLIWEK Z PAPRYKĄ OSTRĄ – CHILI – ZALEWAM SMIETANKĄ 🙂 MOŻNA UDEKOROWAĆ BAZYLIA I CHILI
TAKĄ PASTĘ PODAŁA BYM MOJEMU UKOCHANEMU MĘŻOWI – JESTEŚMY MAŁŻEŃSTWEM OD 2 TYGODNI 🙂 ON UWIELBIA TAKIE PASTY …..

MOGĄ NA DODATEK BYĆ POMIDORKI Z MOZZARELLA Z SOSEM BALSAMICZNYM 🙂

O MATKO CHYBA MUSZE PÓJŚĆ DO LODÓWKI 🙂

Gotowałabym dla Jonathana Carrolla- najlepszego pisarza jakiego przyszło mi się ostatnio czytać.A dlaczego? Dlatego, że gotować umiem przeciętnie,więc zapewne zdecydowałabym się na jakiś trudny przepis i w między czasie mogłabym go wypytać o wszystko co tylko kręci mi się w głowie po przeczytaniu jego powieści.

Ja zdecydowanie ugotowalabym cos dla mojej ukochanej mamy. Mam dopiero 20 lat, a przysporzylam jej juz naprawde wielu szkod i dalam duzo powodow do zmartwien. Mama jest naprawde silna kobieta, ale ma prawo byc rozpieszczana i dostawac to, co najlepsze. Bylyby to krewetki doprawione na ostro papryczka chilli i czosnkiem, tak, jak Mama lubi.

Ugotowalabym pulchną pizzę chojnie naszpikowaną papryczką chili dla Roberta Kubicy co by go tak pogoniło że wróciłby do formuły 1 i zawstydziłby przeciwników 😀

Tą osobą jest moja mama.Jestem z niej dumna.Kilka lat temu miała odwagę rzucić ciężką pracę i spróbować sił w innym kraju.Bała się,ale dała radę.Rzuciła palenie po ponad 20 latach,ot tak,bo chciała.Później rzuciła partnera.Czekalam na to kilkanaście lat.W między czasie przeszła na dietę,schudla kilkanaście kilogramów,chodziła na zumbe,a ma 57 lat:-)Teraz szlifuje język w szkole językowej,biega i jeździ na rowerze.Bardzo tęskni,ale idzie do przodu:-) Dzieli nas ponad 1000 km,widujemy się dwa razy do roku.Najażniejsze dla niej – dzisiaj dostała pracę:-)
Zrobilabym dla niej pyszne roladki z fileta kurczaka nadziane serem kozim,szparagami i otulonymi w szynce parmenskiej.Podalabym z młodymi ziemniakami i koperkiem,a do tego salatke z kolorowych,sezonowych warzyw.A na deser obowiązkowo lody przygotowane specjalnie dla mojej mamy: malinowo-cytrynowe,polane karmelem.To moja mama sprawiła mi najlepszy prezent,dając mi maszynke do lodów.No niech mi ktoś powie,że moja mama nie ma charakteru.Kocham ją i podziwiam,za konsekwencję.

Gdybym mogła coś ugotować dla wybranej osoby, byłaby to moja nieżyjąca już babcia. To ona gotowała najlepsze obiady i zawsze miała porcję dla każdego. Smaku jej rosołu czy dusichy nie zapomnę już nigdy. Na uwagę zasługiwały również wszelkie wypieki. Od niej nauczyłam się robić popisowy sernik z brzoskwiniami. To ona skłaniała mnie do próbowania nowych smaków, które w domu wydawały się „ble”. Tak też nauczyłam się jeść ogórki konserwowe. U niej zawsze wszystko lepiej smakowało. Teraz ja chciałabym jej ugotować potrawy, których nie miała okazji nigdy jeść. Byłoby to pewnie sushi czy inna zagraniczna potrawa. Babcia bowiem nigdy nie podróżowała po świecie, choć tego pragnęła. Gdyby żyła to chociaż tak mogłabym ją zabrać do dalekich krajów. Szkoda, że to już niemożliwe…

Gdybym tylko mogła to ugotowałabym coś dla mojej mamy, dla której niestety nie miałam możliwości nic zrobić- jedynie „prosić” o zmianę pieluszki. Żeby mogła zobaczyć że dałam sobie radę, i sama nauczyłam się gotować. A co bym jej zrobiła?? Podobno jej ulubiony sorbet cytrynowy z owocami 🙁

Ugotowałabym dla swojej ekipy tanecznej. Dlaczego? Bo każdy z nas jest inny. Każdy ma inny gabaryt doświadczeń, jest na innym etapie w życiu. Są wśród nas studenci, uczniowie, ale także lekarz, architekt czy księgowa. Jedni wolni, inni z partnerami przy boku. Każdy stara się spełniać na swój sposób i to nie tylko przez taniec. Dlatego też mimo wielkiej miłości do pasji, czasem ciężko jest nam spotkać się w pełnym gronie na kilkugodzinnym treningu. Jednak takie drobiazgi jak np. wspólny lunch powodują, że możemy nadal na bieżąco dzielić się przeżyciami. To sprawia, że jesteśmy ekipą nie tylko na parkiecie, ale też w życiu. Gdybym więc mogła zebrać wszystkich przy wspólnym stole, nie martwiąc się o czas, przygotowałabym włoską ucztę! Lasagne ze szpinakiem, gnocchi z sosem serowym, penne z tuńczykiem, czerwonym pesto i rodzynkami oraz oczywiście pyszną pizzę! W końcu wiadomo – wspólne(i długie) posiłki bardzo zbliżają 🙂

A ja przyrządziłabym coś dla Joe’go Bastianich’a, aby jego kamienna twarz złagodniała. Myślę, że byłby to gotowany sernik, na kruchym czekoladowym spodzie z ciepłym sosem z czerwonych letnich owoców 🙂

Od razu gdy przeczytałam pytanie konkursowe pomyślałam o Harrym Potterze (sic!) Mimo swoich 23 lat nadal uwielbiam filmy i książki z jego udziałem. Ugotowała bym mu jakiś dobry domowy obiad, schabowy z ziemniakami i mizeria, a co! Niech ma coś chłopaczyna od życia 😉 No a zaraz po Harrym Potterze pomyślałam o moim Narzeczonym (czy to normalne że Harry był pierwszy?!). Jemu ugotowała bym tagliatelle z wołowiną i sosem z borowików a na deser zrobiła bym Creme Brulee. Jedliśmy to na Naszej pierwszej randce 🙂
P.S. A może nie powinnam wychodzić za mąż za mojego Narzeczonego tylko odnaleźć Harrego Pottera i jego poślubić?! POMOCY 😉

Zapraszam Panów Brodnickiego i Okrasę w niedzielę na rosołek oraz kotlety schabowe z ziemniakami i kiszonymi ogórami. Do popicia kompocik.

Ugotowałabym dla mojej mamy, która zawsze mi powtarza że mam 2 lewe ręcę i do tej pory nie wie jak to się stało, że nie zginęłam po wyfrunięciu z jej gniazda 🙂 Byłoby to leczo które wychodzi mi naprawdę dobrze i może przekonałoby mamę że jednak coś potrafię 🙂 A gdyby blender trafił w moje ręcę gotowałabym zupy krem, które tak uwielbiam w wykonaniu mojej koleżanki, a których sama nie robię z powodu braku właśnie blendera :/

http://www.mytheresa.com/euro_en/caroline-leather-ballerinas-189924.html
Coś dla Ciebie – baleriny Tory Burch 🙂

A ja zrobiłabym canelloni ze szpinakiem na przemian z bolognese zapiekane pod beszamelem dla osoby która nauczyła mnie wartości w życiu, sprawiła, że jestem dziś takim człowiekiem jakim jestem, nauczyła mnie nie oglądać się za siebie i niestety już odeszła. Ostatni raz Moje canelloni mogła ugotować mojemu dziadkowi na wielkanoc 2012 r… Najwiekszy krytyk kulinarny i najwspanialszy człowiek na ziemi.

A JA UGOTOWAŁABYM DLA MAGDY GESSLER I UDOWODNIŁA,ŻE MOJE DANIE MOŻE BYĆ SMACZNIEJSZE OD JEJ! 🙂 URZĄDZIŁABYM JEJ PRAWDZIWĄ KUCHENNĄ REWOLUCJĘ PROSTYM DANIEM ZAPIEKANKĘ MAKARONOWĄ Z BOCZKIEM, CEBULKĄ, SZYNKĄ, PIECZARKAMI, ZALANĄ GRZYBOWYM SOSEM I POSYPANA PARMEZANEM!

KOMINEK! Dla KOMINKA przygotowałabym danie – ciekawa jestem czy zasmakowałoby mu moje danie. na pewno szczerze powiedziałby co o nim myśli 🙂 przygotowałabym kartoflaka. czyli upieczone ciasto ziemniaczane ze startych ziemniaków i mąki, oraz masy przypraw: sól, pieprz, vegeta. Upieczone i przysmażone na patelni palce lizać.

Gdybym mogła przygotować posiłek dla wybranej osoby, to z pewnością byłby to Gordon Ramsay.
Przygotowałabym dla niego tradycyjne danie w moim rodzinnym domu, czyli gulasz z jeleniny do tego kluski domowej roboty oraz kapusta gotowana z podsmażanym boczkiem.
To ulubione danie mojego taty, który ma całkiem podobny charakter do Ramsay’a – jest perfekcjonistą, ale też często wybucha, bo inni nie potrafią sprostać jego wymaganiom.
Myślę, że Gordon chętnie napiłby się z tatą polskiej wódki na leśnej ambonie 😉

Gdybym mogła ugotować coś dla znanej osoby, byłaby to mój ulubiony aktor francuski Jean Reno, podziwiam go od wielu lat za jego twórczość artystyczną, w podziękowaniu za nią upichciłabym dla niego kilka dań z kuchni francuskiej. Na przystawkę przygotowałabym ślimaki winniczki zapiekane w piekarniku na masełku z sosem czosnkowo-pietruszkowym, podane z grzanką własnej roboty oczywiście 😉 lub pyszną lupkę cebulową z grzankami i serem rap. Na danie główne zaserwowałabym mu krewetki black tigers po bretońsku flambirowane białym winem, z sosem kremowym. Wisienką na torcie byłby pyszny deser, np gruszkowa tarta 'przewracana’ na cieście francuskim, podawana z gałką lodów waniliowych, bitą śmietaną, polana ciepłym karmelem.. Ale sobie smaku narobiłam, chyba pójdę do kuchni i będę praktykować, tak w razie gdyby moje ogromne marzenie miało się spełnić ;)) pozdrawiam 🙂

milion plac.ków ziemniacz.anych dla mojej babci za wszystkie te, które ona zrobiła dla mnie.
i pomimo miłości i chęci widzę w jej oczach, że już nie tak łatwo jest jej je dla mnie przygotować.

Jeżeli mogłabym przygotować jakieś danie dla wybranej przeze mnie osoby, tą osobą byłaby moja Babcia. Gdy byłam mała bawiłyśmy się z Babcią w przyjęcia. Tak, tak, zabawa nazywała się „przyjęcie”. Był to tylko nasz czas, mój i Babci. Nikt poza nami nie miał wstępu na przyjęcie. Rozstawiałam stolik, wyjmowałam z szafki mój miniaturowy serwis z porcelany, ustawiałam filiżanki i talerzyki. Były prawdziwe ciasteczka, herbatka, śmietanka i cukier. Wszystko wyglądało jak podczas prawdziwego, eleganckiego przyjęcia – tak jak przystało na prawdziwe damy. Sadzałam lalki koło nas i uczta trwała. Godzinami siedziałyśmy, śmiałyśmy się i rozmawiałyśmy. Teraz, gdybym mogła, znów zaprosiłabym moją najwspanialszą Babcię na przyjęcie. Znów usiadłybyśmy przy stoliku, przy nieco większej zastawie z porcelany, a ja upiekłabym jej suflet czekoladowy. Podałabym gorący, płynny w środku suflet z lekko kwaskowatą bitą śmietaną na wierzchu. Zaparzyłabym w kawiarce kawę i uczta by trwała znowu. Rozkoszowałybyśmy się smakiem płynnej czekolady, a Babcia byłaby na pewno dumna ze mnie, że podałam jej iście królewski deser. Zobaczyłaby również, że podstawy savoir vivre’u, które wpajała mi od maleńkości, przy okazji zabawy w przyjęcie nie poszły na marne. To byłby wspaniały czas, a ja znów poczułabym się jak mała dziewczynka na przyjęciu z Babcią.

Colin Firth. Mimo że jestem szczęśliwie zakochana i mój mężczyzna jest dla mnie szalenie wyjątkowy i jedyny, to długo długo za nim jest właśnie Colin. Tak więc, jeżeli przyszłoby mi przyrządzić dla niego, to zdecydowanie byłoby to mistrzowskie tiramisu, penne z łososiem w białym winie z pieprzem cytrynowym, a do tego kieliszek fantastycznego białego wina. Dokładnie ten zestaw sprawdza się na kolacji z moim M, jestem więc pewna, że Colin byłby równie zachwycony.

Gdybym tylko miała okazję i możliwość przygotowania takiego posiłku to byłoby to zdecydowanie jakieś smutne i głodne dziecko z państw afrykańskich ogarniętych wojną i głodem. Na dzień dzisiejszy przygotowuję i zanoszę nieraz wypieki do DPSów i innych placówek jednak marzy mi się nakarmienie takich biednych i głodnych maleństw, począwszy od tych najmniejszych- kaszki, papki, po te starsze. Oczywiście nie ograniczyłabym się tylko do Afryki, glodują też ludzie w Indiach, Chinach i wielu innych krajach. Zdecydowanie mogłabym im przygotowywać posiłki jeśli tylko byłoby to możliwe, ech…

Jako gospodyni domu, świeżo upieczona żonka chciałabym chociaż raz ugotować pyszne danie dla mojego kochanego mężusia. Chociaż codziennie TEORETYCZNIE gotuję obiadek dla mojego
faceta to i tak moje nieudane próbki kulinarne wcina nasz kundelek, a mężuś żywi się fast foodami z marketu.

Ugotowałabym dla… psa moich rodziców, huskiego Scoobiego 😀 Jest straszliwym niejadkiem i nawet przy surowym mięsie wybrzydza, więc byłoby to na pewno spore wyzwanie, sprawienie, żeby w końcu zjadł ze smakiem;) A że go kocham przeogromnie, to chętnie sprawiłabym mu taką przyjemność.
Myślę, że użyłabym na pewno wędzonych szprotek, które są bardzo apetyczne dla psa i upiekłabym ciasteczka wątróbkowe (do zmielenia wątróbki i połączenia składników oczywiście użyłabym produktów Electrolux, bez tego ani rusz!). Do tego sos ze zmielonej marchewki i siemienia lnianego (psom również są potrzebne takiego składniki) i myślę, że byłoby pycha! Scooby byłby zachwycony:D

Mając taki wybór ugotowałbym coś niezwykłego. Połączenie elixiru o który zawsze tak zabiegał Obelix z sokiem gumijagodowym doprawiony szczypta magii Papy smerfa. Poczęstowałbym tym swoją rodzinę i znajomych aby byli silni i zdrowi przez całe życie.

Ugotowałabym dla J.K Rowling ucztę z Hogwartu, żeby przekupić ją, by napisała kolejną magiczną książkę. Upiekłabym dyniowe paszteciki i dyniowe ciasto a do picia podałabym piwo kremowe , ognista whisky. Pozdrawiam:)

Ponieważ moje dania to w 99 % czysta abstrakcja z chęcią ugotowałabym swoje popisowe danie Pablo Piccasso,który jako prekursor tego niezrozumiałego dla wielu nurtu byłby w stanie pokochać jego wygląd i smak.Danie to składa się z produktów aktualnie posiadanych we wnętrzu lodówki,dlatego bardzo możliwe że przyszłoby się nam rozkoszować smakiem powietrza.

ugotowałabym najpyszniejszą potrawę na świecie, w dodatku taką, która daje mnóstwo energii, można ją jeśc tonami i nigdy się nie przytyje. ani gramulka. a zawierałaby w sobie wszystko, co najlepsze. same witaminy, minerały i substancje odżywcze. i smakowałaby jak niebo. dla kogo? dla wszystkich kobiet (i mężczyzn, a co!) jak ja. które uwielbiają jeśc ponad życie i muszą się hamowac. nieodżałowanie. 🙁

Zrobiłbym lasagne Kasi Nosowskiej

Dla kogo chciałabym ugotować? Dla wygłodniałych studentów mieszkających w akademikach 😀 Dlaczego? Bo nie umiem za bardzo gotować, a oni nie mają wygórowanych wymagań. Myślę, że golonka w piwie byłaby dla nich w sam raz 😀

Ugotowałabym mojemu ukochanemu Stevenovi Tylerowi kotleta schabowego z ziemniakami i kapustą zasmażaną 🙂 Niech spróbuje i wie, że polskie = dobre 🙂

Po przeczytaniu Twojego postu pomyślałam od razu o Gordonie Ramsayu. Fajnie byłoby się sprawdzić w roli kucharki dla słynnego mistrza. Uważam, że to wielkie wyzwanie lecz wydaje mi się, że po spróbowaniu (prawie;D) mych potraw wpadłby w zachwyt. A dlaczego?! Ponieważ wykorzystałabym Twoje przepisy.
Na przystawkę podałabym sałatkę z roszponką, szpinakiem, grillowanym kurczakiem i gruszką. Ta wariacja pobudziłaby kubki smakowe, więc chciałby więcej. Kolejno przeszłabym do krewetek w białym winie z brązowym ryżem oraz sałatką. To danie już totalnie zawróci mu w głowie. Czułby się najedzony i szczęśliwy ale mimo to chciałby jeszcze więcej. Ostatnim etapem byłby, więc DESER!! ( to co misie lubią najbardziej). Podałabym naleśnik razowy z twarożkiem i bananem. Niby proste dania, a jakże efektowne. Po tym obiedzie poczułby dobrostan, który ja poczuje gdy wygram w konkursie 🙂 Pozdrawiam

Ja upiekłabym tort Pavlovej dla mojej pani promotor, która zawsze ma kwaśną minę jak mnie widzi…

Choć raz ugotowałabym coś wyłącznie dla samej siebie. Nie myślałabym tylko o tym, czy to, co dziś zrobię, będzie smakować innym, ale postawiłabym na intuicję i własne wyczucie smaku. Zamknęłabym się w kuchni i spędziła w niej cały dzień, szukając nowych inspiracji oraz niesamowitych połączeń, które wykorzystałabym w przyszłości. Może byłaby to tarta z orientalnymi dodatkami albo coś z meksykańskiej kuchni? Zobaczymy:)

Ugotowałabym pomidorówkę według przepisu mojej babci oraz pyszne pierogi na słodko z serem i owocami, chętnie zrobiłabym też lody z gorącymi malinami, a to wszystko dla mojej babci, w podziękowaniu za każdą ucztę, jaką dla mnie przygotowywała od dnia moich urodzin.

Ugotowałabym coś tylko i wyłącznie dla siebie;p w kuchni mam dwie lewe ręce i nie zaryzykowałabym życia nikogo:D poza tym,nieważne, czy danie byłoby przesolone,zbyt słodkie,czy surowe, nikt nie powiedzialby, że jestem marna kucharka:)przeciez mi z pewnością by smakowało:)

Nie będę oryginalna /niestety/ ale ja ugotowałabym (a raczej upiekła;) coś dla mojej najukochańszej Babci. Nikt nie potrafi cieszyć się i pochwalić tak jak ona. Moje serce raduje się za każdym razem jak widzę jej uśmiechnięte oczy na widok kolejnych specjałów. A co by to było? Zdecydowanie PIZZA 😀 Tak, właśnie! Miłośniczka „młodzieżowych” i „nowoczesnych” potraw, które stawia ponad klasykę:) Nietypowo? A jakże! Bo czy normalnym jest aby typowa babcia uwielbiała pizzę? 😉

Nawet przez myśl mi nie przeszło aby „gotować” dla swoich idoli czy postaci filmowych. Zdecydowanie więcej radości da sprawienie przyjemności osobie bliskiej sercu.

Przygotowałabym wspaniałe płonące lody dla Nerona. Obok niego siedziałby Kaligula, któremu podałabym wyjątkowo krwiste polędwiczki. Przy sąsiednim stoliku usadziłabym Draculę z koktajlem malinowym i Lorda Vadera z lukrowanym ciastkiem w kształcie Planety Śmierci.

Gotowanie fajna sprawa!
Robienie ciasta to zabawa,
Ja chcę gotować dla Faceta mego
Co rurki z mięsem wcina na całego!
Do tego sosu, trochę sera
I ma obiad jak cholera!

Nie gotowałbym ani komuś sławnemu ani ważnemu bo i tak mają dostatnie i luksusowe życie, a z moją ukochaną każda chwila w kuchni jest magiczna. Najchętniej ugotowałbym coś osobie/osobom, które na co dzień nie mają w ogóle cokolwiek co jeść, a zadowolenie i uśmiech na twarzach tych osób byłyby najfajniejszą nagrodą.

ugotowałabym pierogi dla mojego byłego [gdzie ja miałam oczy?!] chłopaka, bo ich nienawidzi 😀

Chętnie zrobiłabym ulubione danie mojego faceta tj naleśniki ze szpinakiem i pieczarkami w serowym sosie i dla niego też byłoby zadedykowane 🙂 a na deser meega owocowy koktajt !

Myślę , że zrobilabym pulpeciki w sosie pomidorowym. Na pewno moim marzeniem jest zjeść obiad z Kubą Wojewódzkim, ale to raczej nie możliwe.

Jakiekolwiek danie dla jakiejkolwiek osoby na świecie… To daje bardzo duże pole do popisu. No, właściwie to nieograniczone.
Ale, to dobrze!
Bo tym samym, za pomocą jednego dania, mam możliwość zamiany historii!

Miejsce akcji: Raj.
Czas akcji: Gdzieś po stworzeniu świata.
Bohaterowie: JA, Ewa, Wąż, Adam.

Ewa: A więc mówisz, żebym zjadła?
Wąż: Zjedz, zjedz… nie pożałujessssssz…
Ewa: No to chyba….

I tu wkraczam ja:

Ja: Ewa! Zostaw to jabłkooooo!
Wąż: Nie! Zjedz!
Ewa: [waha się]
Ja: Takie niemyte, z drzewa będziesz jadła? Wiesz, ile to ma zarazków? I robaczywe w sumie może być… I na niedojrzałe wygląda….
Wąż: [syczy z wściekłością}
Ja: Ale spójrz [przybieram akwizytorski ton]! Mam tu dla ciebie coś, czego jeszcze z pewnością nie jadłaś! Moje popisowe danie! Bo po co jeść jabłko, jak można mieć jabłecznik? [rozścielam biały obrus i zamaszystym gestem kładę na nim blachę z jabłecznikiem] Piękny, przyrumieniony, z wypieczoną skórką. Jabłka z wyselekcjonowanych hodowli, spełniające najwyższe standardy unijne, dojrzewające w południowym słońcu, ręcznie zrywane o poranku. Ciasto idealnie wypieczone, przykryte delikatną pianką, rozpływająca się w ustach. Lekki posmak cynamonu i kokosa to idealne połączenie smaków!
Ewa: Ale, ja nie wiem… [rozgląda się bezradnie}
Ja: I, co najważniejsze dla tak zgrabnej kobiety, jaką jesteś [wymowne spojrzenie na listek figowy], jest to przysmak zupełnie dietetyczny, jakiego nie jadła żadna jeszcze kobieta!
Ewa: To zmienia postać rzeczy. [rzuca się na blachę z ciastem]
Ja: [oddycham z ulgą]

Wąż: [ chytre spojrzenie w bok]
Ewa: [z pełnymi ustami ciasta] Ale, Adam, co ty…
Ja: Nieeeee! Adam, zostaw to jabłko!
Adam: chrup, chrup?
Wąż: Jest!

Głos z nieba: Wynocha z mojego raju!

No cóż, może nie udało mi się zmienić historii tak, jak o tym marzyłam, i sprawić, byśmy wszyscy żyli w raju aż po dziś dzień. Ale udało mi się jedno…

Skoro to Adam zjadł jabłko, nikt nie zarzuci już nam, kobietom, że jesteśmy początkiem wszelkiego zła;)

Susana Trimarco – Argentynka, jej córkę Maríę de los Ángeles Verón porwano w biały dzień i do dziś nie udało się jej sprowadzić do domu, jednak wiadomo, że stała się ofiarą handlu żywym towarem. Susana wzięła sprawy w swoje ręce i ryzykując własnym życiem wniknęła do przestępczego półświatka, dzięki czemu doprowadziła do uwolnienia setek młodych dziewcząt przetrzymywanych w domach publicznych i wyciągnęła na światło dzienne brutalny proceder, jaki rujnuje los wielu kobiet. Mimo to nie udało jej się odnaleźć córki, ale wciąż się nie poddaje, choć teraz nawet nie wiadomo, czy Maria nadal żyje. Odkąd poznałam jej historię, myślę o niej prawie codziennie. Dlatego jeśli miałabym coś ugotować, to czemu nie dla niej? Byłaby to pomidorowa zupa-krem, która wychodzi mi niesamowicie (choć ostatnio jej nie gotuję, bo blender odmówił posłuszeństwa) i pierogi ruskie, bo… nie cierpię ich robić, ale to bardzo smaczne, polskie danie i dla Susany ukleiłabym ich nawet milion, jeśli to miałoby dodać jej sił.

Przy Moim kuchennym stole z chęcią gościłabym Pudziana. Dlaczego? Przy nim nie musiałabym liczyć kalorii, trzymać się norm zawartych w tabelach. Wiem, ze on tak samo jak ja uwielbia mięsa i słodycze dlatego mogłabym przygotować prawdziwą ucztę, która wodziłaby za nosy całą Moją ulicę. Przystawka: szparagi w roladzie z boczku i rozbitej na cienko piersi z kurczaka w sosie delikatnie pieczarkowym. Na główne proponuję goloneczkę po swojsku czyli z czerwoną kapustką i ziemniakami bądź zrazy z niesamowitym nadzieniem, kluseczkami śląskimi i kiszonym ogórkiem! A na deser Moi państwo torcik królowej. trzy warstwy smakowitego nadzienia przełożonego bezą i niesamowitym biszkoptem nasączonym malinowym pączem. Voilà zapraszam smakoszy z całego świata, a najbardziej Pudziana żeby gdy najem się do syta nosił mnie na rekach, bo chyba się nie ruszę;)

Ja najchętniej zamieniłabym się miejscami z moją babcią i tym razem to ja jej usmażyła racuchy drożdżowe z jabłkami. Rzadko bywam w domu i chyba właśnie tak zrobię jak tylko się tam pojawię. Zrobię te racuchy i powspominamy z babcią jak to kiedyś było:)

Ugotowałabym zupę cebulową dla Ryszarda Cebuli! 🙂

Kubusiowi Puchatkowi moja zupa wiśniowa smakowałaby słodziej niż miód!

Dla mojej córki,naleśniki w każdej postaci,ważne aby zjadła ze smakiem a wtedy jest to dla mnie nagrodą!:)

Dla Halle Berry przygotowalbym smazone plonace banany podane z lodami rumowo-waniliowymi.
Wyglada mi to na calkiem fajne danie o erotycznym zabarwieniu.
Moze cos by potem z tego wyniknelo/ 😉
Marzenia nic nie kosztuja!

Gdybym mała taką możliwość to najbardziej bym chciała upiec kremówki papieskie oczywiście dla Błogosławionego Jana Pawła II, ażeby podzielił się nimi z Bogiem, to może wtedy by się nade mną ulitował i obdarował potomstwem

Zapraszam Ciebie, Szanowną Segrittę i Dostojnego Kominka! W menu do wyboru: aromatyczna zupa krem z brokułów lub marchwi; na drugie danie serwuję „opalonego” kurczaka z cząstkami pomarańczy i listkami mięty, podanego z brązowym ryżem. Obiad zakończy deser – sorbet z granatu i melona. A potem już tylko czas na Wasze opinie! Oby przychylne 😉

Ja bym upiekła pyszny choć tradycyjny tort czekoladowy z bitą śmietaną i truskawkami dla dzieci z oddziału onkologicznego. Wszystkie dzieci kochają słodkości, więc sprawiłabym im pewnie dużą frajdę i choć na chwile oderwałabym je od cierpienia!

Osobą dla której z chęcią bym coś ugotowała byłby Jan Paweł II. Uważam że jest jedną z najważniejszych postaci historycznych. Zrobił tyle dobrego dla ludzi i chciałabym mu za to podziękować. Gotując dla tak wspaniałej osoby nie ograniczałabym się na jednym daniu. Przygotowałabym polskie potrawy jak pierogi z serem albo ziemniaki z siadłym mlekiem – dania które uwiebiał. Na deser szarlotka która jest moim popisowym daniem 😉

Król Julian zasmakowałby w moich domowych zapiekankach! Skoro mój 3,5-letni chrześniak nie dał się odpędzić od stołu, spałaszował całą zapiekankę (farsz podaję w kajzerce) aż mu się uszy trzęsły, a potem mnie tak wycałował, że aż usiadłam z wrażenia na podłodze, bo tak mu smakowało!, to i delikatne królewskie podniebienie równie będzie ukontentowane. Król Julian w czasie konsumpcji rozpłynie się, będzie w siódmym niebie, a kiedy wróci na ziemię, to śmiało powygina ciało, a mnie mianuje swoim nadwornym kucharzem od domowych, zdrowych fast foodów.

Ugotowałabym pyszności dla kosmitów 😉 Gdyby pojawili się na Ziemi żeby ją zaatakować i zniszczyć ludzkość z pewnością byłabym w stanie przekonać ich, że miejsce w kosmosie z tak pysznym, różnorodnym jedzeniem absolutnie nie może zostać unicestwione!
Po zjedzeniu polskiego tatara z pysznym ogórkiem kiszonym i żółtkiem z jajka kury zielononóżki odechciałoby im się siać zniszczenie, gdyż dobre jedzenie podobnie jak muzyka, łagodzi obyczaje.

Przygotował bym, zakładając że bym umiał, szarlotkę dla mojej teściowej, żeby chociaż raz ona nie musiałaajej piec i mogła by w tym czasie odpocząć. A szarlotkę robi pyszną!

Przygotowalabym napoleonkę dla Napoleona

Ha:) a ja Was zaskoczę, bo ugotowałabym dla mojej teściowej:) Na pewno wszyscy się już śmieją i zrywają boki….co ty dla teściowej. Tak właśnie tak. Uwielbia jeść wszystko co jej podsunę na talerz i nie raz mam ją na niezapowiedzianym obiedzie ha ha, ha. Uwielbia kluski bo jej się nie chce robić a bardzo jej smakują, roladkę bo długo trzeba czekać aby się upiekła no i oczywiście kapustkę czerwoną:) Pozdrawiam serdecznie:)

Ugotowałabym dla Audrey Hepburn! Kiedy tylko miała okazję, udzielała się charytatywnie pomagając ubogim, często głodnym. Za to „nakarmiłabym” ją moimi popisowymi babeczkami 🙂

Dla nikogo innego – DLA SIEBIE SAMEJ. Najpierw trzeba wybrobowac sprzet na sobie. Zrobilabym eksperyment – czy tortilla (oczywiscie, nasza rodzimie europejska de patatas, a nie jakas fastfoodowa de maiz) moze smakowac dobrze jesli sie jej skladniki nie rozbelta, le zmiksuje. W sumie juz jestem ciekawa 🙂

Wczoraj ugotowałam przepyszną zupę pieczarkową na bekonie, pierwszy raz w życiu dodałam do zupy pieczarkowej wędzonki i chyba dzięki niej, nabrała oryginalnego smaku a jednocześnie to najlepsza zupa jaką kiedykolwiek udało mi sie ugotować. Jestem pewna, że mogłabym ją zaserwować Janowi Pawłowi II. Niestety nie żyje, ale też jestem świadoma, że nawet jakby nadal żył to szanse na to by mógł spróbować mojej zupy byłyby poniżej zera, ale wierzę, że nie powstydziłabym się jej.

Gdybym mogła to z pewnością upiekłabym sernik, ciasto bananowe lub jabłecznik z karmelizowanymi jabłkami i poczęstowałabym nimi Nigelle Lawson, Gordona Ramsaya i Magdę Gessler, aby pokazać że każda z nas może mieć wspaniałe wyczucie smaku i pysznie piec – nawet ja – 19-letnia studentka z ogromnym zapałem w kuchni 🙂

Są tylko 2 rzeczy jakie wychodzą mi w kuchni. Zmywanie i bigos. Gotowany 3 dni, w 4 różnych etapach, z sześcioma różnymi rodzajami mięsa i na kapuście produkcji domowej mojej babci. Ślinka cieknie? Do tego suszone grzyby zielone w maszynce aby smak rozchodził się równomiernie po potrawie, świeże zioła i niesamowita doza cierpliwości. Kogo poczęstowałabym takim posiłkiem? Sheldona z Big Bang Theory (Teoria wielkiego podrywu). Trzeba go dokarmić, bo wiatr mocniej zawieje i się bidula przewróci.

Myślę, ze osoby nie bedzie trudno wybrać. Byłaby to moja mama – osoba, która się (lekko mowiąć) namęczyła wychowując mniei mojego brata i chciałbym Jej to wynagrodzic. Już nie raz Jej coś ugotowałem, ale ostatnio moim popisowym daniem stał się kurczak z pomarańczami. Myślę, że ta potrawa posmakowałaby mojej mamie, ponieważ odnalazłaby w niej cząstkę siebie. Tak jak te danie, mama jest czasami ostra jak przyprawy dodane do kurczaka (chilli), ale tez i słodka jak słodziutki, zeszklony por i te soczyste słodkie pomarańcze, które ułożyłbym na górce z ryżu, tuż obok tego znalazłby się soczysty, dobrze przyprawiony pieczony kurczak. Wszystko zostałoby polane sosem pomarańczowo-sojowym i udekorowane startą skórką pomarańczy i zielonym listkiem bazyli. Zycze smacznego 🙂 POZDRAWIAM 🙂

Chciałabym przygotować wyjątkowy podwieczorek dla Lewisa Carolla, autora Alicji w Krainie Czarów, mojej ukochanej książki i bajki. Przy akompaniamencie kwiatów, śpiewających piosenkę Golden Afternoon, zaserwowałabym zieloną herbatkę, cobbler z rabarbarem i marcepanem, a na deser Eton mess – truskawki z pokruszonymi bezami i śmietaną. Dzięki tym letnim smakołykom moglibyśmy poczuć się jak w Krainie Czarów.. Czas umilałyby nam rozmowy o tym, dlaczego wszyscy jesteśmy szaleni, dlaczego koty wciąż się uśmiechają oraz dlaczego absurd ratuje nas przed codziennością. Mimo różnicy pokoleniowej, odmienności kultur i tradycji, w których byliśmy wychowani, połączyłoby nas umiłowanie do pysznych, owocowych frykasów oraz podobne podejście do życia. Razem ufnie podążalibyśmy za Białym Królikiem, nie wiedząc, co nas czeka na końcu tunelu. Bo czym jest życie, jeśli nie snem ? 🙂

Moja propozycja jest dla studentów gdyż pamiętam te czasy pustych lodówek :).
Placki ze wszystkiego co pozostało w lodówce 🙂

składniki: szklankę wody, mąkę pszenną, mąkę ziemniaczaną, ser żółty, kiełbaskę, jajka i warzywa: papryka, cebula. Oczywiście przyprawy, przydałyby się też ogórki kiszone.

1 szklanka wody
10 łyżek mąki pszennej
4 łyżki mąki ziemniaczanej
3 jajka
ogórki kiszone
papryka
ser żółty
kiełbaska
cebula, czosnek
przyprawy

mieszamy mąkę z wodą i jajkami. Póżniej kroimy ogórki, paprykę, kiełbasę, cebulę, czosnek i ser żółty na drobne kawałeczki.

mieszamy razem, masa powinna być gęsta, ale też bez przesady 🙂
Rozgrzewamy na patelni olej i łyżką układamy małe placki.

smacznego studenci 🙂 pozdro dla wszystkich kujonów 🙂

Ja to bym ugotowała jakąś „pochlipajkę” tanią jakąś wodnistą zupę i poczęstowałabym nią calutki nasz rząd by zobaczył jak to jest żyć za grosze i nie mieć co wrzucić do garnka!

Chętnie upiekłabym tort urodzinowy, w biało-różowym kolorze, dla Marylin Monroe.

Ja bym ugotował ryż z sosem meksykańskim z świeżą bazylią na wierzchu. Oczywiście dla swojej dziewczyny, która bardzo kocham a kończy szkołę gastronomiczną więc muszę się bardzo postarać by zadowolić jej podniebienie ;]

Zdecydowanie danie ugotowałbym dla niesamowitej Melissy Rauch znanej jako Bernadette z Teorii Wielkiego Podrywu – najpiękniejsza kobieta świata. Tym daniem byłyby polędwiczki wieprzowe z kaparami, podlane czerwonym winem z dodatkiem paru kropel sosu sojowego, które przyrządziłbym według przepisu mojej rodzicielki (cudownej kucharki). Dodatkowo aksamitne puree ziemniaczane ze śmietanką oraz jako dodatek kalafior lub zielone szparagi z sosem beszamelowym zapiekane pod serem.

Ktokolwiek może się temu oprzeć? 😀

cofnę się w czasie, by przygotować dla Freddie’go Mercury’ego coś w ananasie,
czy może jednak danie w innej klasie?
nie owoce, a mięso czy makarony,
Freddie na pewno będzie zaskoczony,
może zwyczajnie pierś z kurczaka, a może placek lub zupa jakaś,
postawię jednak na moje specjały,
czyli spaghetti z sosem wspaniałym,
niech sam wybierze Napoli czy Carbonara,
ja wolę jednak Bolognese, jak się postaram,
gdzie zasiądziemy? to się okaże,
jedno jest pewne – o takim spotkaniu marzę 😉

Obdarowany posiłkiem: mój narzeczony
Zaserwowany posiłek: pizza a’la Asia z kurczakiem, kaparami i oliwkami oraz serkiem feta
Powód: stary jak świat – przez żołądek do serca, a że moje kochanie ma wrażliwy żołądek to i muszę uważać na to co mu zaserwuję – delikatny kurczak z dodatkami będzie jak znalazł dla mojego narzeczonego żeby mi przypadkiem nie uciekł z przed ołtarza do łazienki przed wielkim dniem 🙂

Ugotowałabym dla mojej mamy, żeby wiedziała jak ważną jest dla mnie osobą i jak wiele mnie nauczyła, i nie mam tu na myśli tylko gotowania. Byłaby to najpyszniejsza ogórkowa, żeberka na miodzie z imbirem a na deser placek śliwkowy

Ugotowałabym teściowej, aby jej kubki smakowe poczuły inny smak niż jad 🙂 skrzydełka pikantne z miodem do tego dip musztardowy i sałatka rzymska…tak, tak…dla teściowej…aby zrozumiała, że życie jest jak danie główne: ma różne smaki, ale każdego trzeba spróbować, ludzie to anioły, nosiciele tych skrzydeł, a największą radością jest poznawanie, odkrywanie… nie można ocenić smaku po wyglądzie, należy być otwartym na wszystko i wszystkich, co nas otacza i brać życie takim, jakie daje nam Bóg

Ostatnio na joggingu w Parku Skaryszewskim spotkałam Rocky’ego Balboę. Akurat rozwiązała mu się sznurówka w adidasie, więc bez problemów go dogoniłam i wesoło spytałam „how are you”. Rocky zaczął narzekać, że jest już zmęczony trenowaniem, że może czas przejść na zasłużoną emeryturę lub zostanie trenerem. Niestety producenci są innego zdania i wykorzystują biednego bohatera planując kolejną (siódmą) część jego przygód. Narzekał tak biedak dobry kwadrans, coś mnie więc tknęło, by spytać czy aby na pewno nie jest Polakiem. Wyraźnie się rozpromienił i uraczył mnie półgodzinną opowieścią o sadze rodzinnej i niezwykłych losach rodziny Balboa. Nie będę tu cytować całości opowiadania, ale puentą było, że prababcia Rockyego pochodziła z Milanówka. Gdy wspominał o smakach dzieciństwa już przestałam się dokądkolwiek spieszyć i nawet mnie, na co dzień twardzielce, łezka zakręciła się w oku. Rocky płakał jak dziecko wspominając beztroskie dzieciństwo, hasanie po polskich łąkach, skoki przez płoty i pierwsze worki treningowe (z mąką u pradziadka w młynie). Wpadłam wtedy na genialny pomysł, że skoro tak bardzo tęskni do swojskich smaków- mogę zaprosić go do siebie na jedzonko. Ochoczo przystał na moją propozycję. Jesteśmy umówieni na wtorek. Planuję zrobić dla niego jajecznicę ze szpinakiem i pomidorami. Rocky ma w zwyczaju wypijać trzy surowe jajka i zamierzam odwieść go od tego odzwyczaić. Surowe jajka były może i zdrowe na początku jego kariery, obecnie niestety nie wolno zapominać o grożącej nam salmonelli. Szpinak na wzmocnienie i siłę, w końcu prawie każdy pamięta bajki o marynarzu Popeye’u, a pomidory- szczególnie ważny składnik diety dla mężczyzny w wieku Rocky’ego- zawierają likopen, przeciwdziałający rakowi prostaty.

Jajecznica na boczku z rucolą dla Woody’ego Allen’a:) Być może podczas spożywania takiego właśnie śniadania przyjdzie mu do głowy kolejny genialny scenariusz:)

Kazda kobieta po trosze jest uwodzicielka, co przekazywane jest nam od zawsze w podaniach, mitach i religiach calego swiata. Poczawszy od raju i Ewy z jablkiem… Chcialabym ja zastapic nie tyle po to by rzeczywiscie sprobowac zakazanego owocu, co przyrzadzic go w nowej wersji! gdybym mogla wybierac przygotowalabym dla pierwszego mezczyzny na swiecie pieczone jablko faszerowane serem kozim i zurawina… warte byloby wygnania z ogrodu rajskiego 🙂

Jestem strasznie przybita i smutek miesza się z niepokojem,bo moja córka dorosła i chce zacząć kolejny etap u boku chłopaka w innym mieście w małej kawalerce,a moje serce już pęka na pół i krwawi,bo czy sobie tam poradzą i kto ich zdrowo i smacznie nakarmi?Na ten weekend będę dla niej gotować wielki gar mojej popisowej zupy pomidorowej,kluseczki z sosem i kapustę czerwoną i pewnie łzy wielkie jak grochy będą mi do tych garnków lecieć,bo nie moge pojąc kiedy zleciało nam tyle wspólnych lat,a przecież niedawno ją urodziłam i taka maleńka była i chorowita,zima straszna wtedy była za oknem.Ileż ja zupek się nagotowałam,kaszek namieszałam,jabłuszek natarłam z miłością i oddaniem,a teraz moje dziecko leci w świat i chcę pożegnać ją po domowemu i smacznie.Pakujemy już w kartony maly dobytek na pierwsze mieszkanie i wspominamy ze smiechem rózne przygody i wypadki w kuchni,gdy tłukły się same talerze i kubeczki,ależ mi cieżko na sercu strasznie nawet,ale moja córka zawsze dostanie talerz zupy i pyszne kluseczki nieważne ile lat będzie miała.

na 100% wybrałbym Szanowną Panią Magdę Gessler, a co do przygotowywanego dania byłaby to mieszanina wszystkiego co zalega mi w lodówce i zaczyna nieprzyjemnie pachnieć, cokolwiek by z tego wyszło udekorowałbym to tak aby wyglądało apetycznie, a podając tą potrawę do stołu powiedziałbym że to potrawa z jej restauracji 😀 następnie nagrałbym jej reakcje gdy mówi „jakież to przepyszne i doskonale doprawione. Później filmik z przygotowań i z „degustacji” wrzuciłbym do internetu i tak oto zyskałbym sławę i chwałę wśród internautów 😀

Najchętniej przygotowałabym coś smacznego dla Marilyn Monroe, której jestem wielką fanką. Jej osoba mnie fascynuje, życie intryguje, a filmy wzruszają i bawią. Przyrządziłabym dla niej sałatkę z truskawkami, szpinakiem i mozarellą, wszystko skropione balsamico. Myślę, że truskawki bardzo lubiła, ponieważ urodziła się w czerwcu – miesiącu kiedy jest sezon na te właśnie owoce. Taka sałatka mogłaby uszczęśliwić jej kubki smakowe i zapewnić choć chwilę radości w niełatwym życiu, a mi posiłek w towarzystwie takiej gwiazdy sprawiłby wielką przyjemność 🙂

Przygotowałbym lassagne w kształcie serca dla mojej najukochańszej dziewczyny na świecie. Oprócz tradycyjnych warstw mięsnych dodałbym warstwę szpinakową z czosnkiem gdyż lassagne w tej właśnie wersji była naszym pierwszym wspólnie przyrządzonym daniem.

Z chęcią przyrządziła bym danie dla Micka Jaggera z The Rolling Stones . Oczywiście były bo to pierogi ruskie, ale też lekkie danie z samych POLSKICH produktów, by ten fascynujący zagadkowy człowiek zobaczył, że nigdzie nie znajdzie lepszego jedzenia i przy okazji zdradził kilka sekretów ze jego wieloletniej kariery !

Ugotowałabym coś pożywnego dla naszej pięknej polskiej modelki – Anji Rubik. Wybór chyba nie jest zaskakujący. Anja jest aktualnie top modelką, dba o szczupłą sylwetkę, odżywia się zdrowo. Ja chciałabym pokazać jej jak w łatwy sposób przygotować nowoczesne, zdrowe dania. Zadanie to ułatwiłby mi robot kuchenny, dzięki któremu zaoszczędzam dużo czasu na przygotowaniu posiłku. Danie składałoby się z poszatkowanych warzyw, następnie ugotowanych na parze. Dodatkowo do tego grillowany kurczak, przyprawiony na ostro. Całość zwieńczy shake – kruszony lod z dodatkiem soku z pomaranczy, delikatnie zageszczony bananem! Dzieki takiemu daniu, Anja na pewno mialaby duzo sily na caly dzien pracy, a zarazem duzo czasu, bo przygotowane przeze mnie danie jest proste i migiem znikneloby z talerza 🙂

A ja ugotowałabym normalny, zdrowy i SMACZNY obiad dla mojego siostrzeńca, który nie dość, że ma celiakię (nie może jeść glutenu) to jeszcze skazę białkową (ostrą, nie spożywa żadnych produktów mlecznych)- żeby choć raz zjadł coś, co mu naprawdę będzie smakować a obiad byłby dla niego przyjemnością a nie obowiązkiem.

Pyszne krewetki w winie. Przepis na nie przywiozłam z Grecji. Letnie, leniwe popołudnie, knajpka w ocienionym miejscu, w niewielkiej miejscowości, gdzie życie powoli się toczy. Choćby nie wiem, jak się starać i tak poddamy się magii nic nierobienia i leniuchowania. Zamówiłam wspomniane poniżej krewetki. Lepszych w życiu nie jadłam. A że jestem wstydliwa i mam talent kulinarny, o przepis nie zapytałam, ale postanowiłam go odtworzyć w domu. Krewetki wyszły wyśmienicie! A oto wspomniany przepis:
0,5 kg mrożonych krewetek black tiger (ja wolę takie niż świeże, ale to pewnie z lenistwa 🙂
kilka ząbków czosnku
pieprz cytrynowy
oliwa z oliwek
1/4 szklanki wytrawnego białego wina
Krewetki zalewam wrzątkiem, po 2, 3 minutach odcedzam i wrzucam na patelnię z rozgrzaną oliwą. Podlewam białym winem, przez praskę przeciskam czosnek i posypuję pieprzem cytrynowym. Duszę to wszystko ok. 4 minut. Można podawać w głębokim naczyniu z tym sosem, który się wytworzy. Jeśli ktoś lubi, to do krewetek polecam grzanki posmarowane masłem czosnkowym. Maczane w tym sosie smakują nieziemsko, jak i całe danie zresztą.
Rozmarzyłam się. Za oknem plucha, a mnie przypomniała się piękna, słoneczna Grecja. Kusząca nie tylko słońcem, ale też zapachami i smakami. Obiecuję, że jutro wracając z pracy zrobię zakupy i przyrządzę sobie i mojemu dziadkowi to bajeczne danie.

Obchodzę niedługo okrągłą 7 rocznicę ślubu. Żonę kocham bardzo, ale w kuchni jestem intruzem. Do moich specjalności należy herbata, i ryż polany jogurtem. Od paru tygodni kiełkuje we mnie myśl, taka malutka, ale kiełkuje. Myśl żeby coś ugotować dla swojej ukochanej. Żona uwielbia lasagne. Nie mam pojęcia jak ją zrobić – ale jest to moim marzeniem. Zrobić przepyszną lasagne dla swojej żony… 🙂

Uwielbiam karmić ludzi, tych bardzo bliskich i znajomych! Staram się eksperymentować i dbać o To jak wszystko wygląda na talerzu! Moim marzeniem jest może nie koniecznie ugotowanie coś dla kogoś, ale z kimś! Chciałabym mieć możliwość ugotowania posiłku/ posiłków z Hestonem Blumenthal’em! Uwielbiam jego pasję i tworzenie tak różnych kreacji w kuchni! Potrafi z jedzenia zrobić np. las! Wyobrażacie sobie jeść runo leśne, grzyby, kwiaty, itd. Wszystko jest przygotowane z jedzenia, ale wygląda jak kawałek lasu! Podziwiam wyobraźnie i fantazje! Natomiast jeśli chodzi o goszczenie znajomych i bliskich – lubię robić im niespodzianki, które przywołują w nich wspomnienia, albo przełamują niechęć do pewnych składników!
Ostatnio udało mi się to zrobić np. z botwinką! A przełamanie niechęci smakowych, które są u kogoś od dziecka, jest uważam nie lada wyzwaniem 🙂 Zrobiłam grzankę z bagietki – grunt, żeby było rumianie i chrupiąco! Na to kremowa i delikatna ricotta, świeżutkie liście botwinki, rukola, pieczone młode buraczki i świeżutkie zielone szparagi! Szczerze, to było do pokochania, a nie tylko do polubienia! Nazwałam tą kanapkę Darami Ziemi, smaki warzyw pięknie się uzupełniały i ta słodycz pieczonego buraka! Coś wspaniałego! Czy już mówiłam, że gotowanie to moja pasja, moja miłość, moje życie?
Pozdrawiam serdecznie 🙂

Gdybym mogła to najchętniej ugotowałabym dla Sida z Epoki Lodowcowej (z pierwszej części). Chyba każdy kojarzy moment, gdy ten świetny leniwiec urywa kwiat żółtego mleczu, zjada ze smakiem a za jego plecami para nosorożców mówi „zeżarł nam sałatkę” i zaczyna się pościg. To mój ulubiony fragment tej bajki. Z chęcią przygotowałabym dla Sida najlepszą sałatkę na świecie, żeby nie musiał denerwować swoich znajomych 🙂 Dodałabym do niej świeże liście sałaty, zieloną trawę, najlepsze kiełki oraz oczywiście dużo mleczyków.

Zrobiłabym meksykańskie śniadanie dla Seleny Quintanilla Perez – latynoskiej piosenkarki. Byłoby to migas, sycące danie, czyli jajecznica z chipsami tortilla, chili, pomidorami, czosnkiem, cebulą i serem. Pełne sił po posiłku, zaśpiewałybyśmy w duecie do mojej ulubionej piosenki o miłości – Amor Prohibido i pokręciły czym trzeba by spalić zbędne kilogramy : D

Dla mojego kochanego narzeczonego przygotowałabym Placki ziemniaczane z gulaszem drobiowym 🙂 Proste danie a jakie smaczne które on wprost uwielbia 🙂 Mniam 😀

Upiekłabym makowiec dla pana od negocjacji na studiach- to jedyna metoda by go udobruchać :-))

Może dziwnie to zabrzmi, ale ja ugotowałabym jakiemuś z dyktatorów – niech będzie, że Hitlerowi. Tym daniem byłaby moja specjalność, czyli naleśniki z dżemem jabłkowym własnej roboty. A dlaczego? Bo te naleśniczki są niebiańskie, więc może gdyby ten Pan ich skosztował, coś by go tknęło i nie zrobiłby tego co zrobił…

Przez całe swoje życie gotowała mi mama. Gotowała najróżniejsze potrawy, najbardziej wymyślne zawsze dbała by coś do przegryzienia było. Nawet gdy czasy były trudne i ciężkie gdy w sklepach był tylko ocet, moja mama zawsze potrafiła wyczarować prawdziwe cuda z niczego. Chociaż wtedy byłem ledwie berbeć, i nie doceniałem tych cudów.

Bardzo chciałbym ugotować lub upiec coś mojej Mamie, odwdzięczyć się za te wszystkie lata które tak dzielnie walczyła by w „garze” coś się znalazło. Niestety Mamy już nie ma ze mną, a ja nie zdążyłem jej ugotować… 🙁
W zamian gotuję mojej ukochanej żonie, a ona gotuje mi zdrowe, pyszne jedzonko.

Gotuję tak żeby smakowało innym więc gdybym mogła ugotowałabym dla siebie zupę ogórkową ze świeżych ogórków 🙂

Jakbym miała okazję, to myślę że przyrządziłabym klasyczne spaghetti, a osobą dla której bym to zrobiła byłby… Johnny Depp. Może kiedyś się uda hehe 🙂

Ja przygotowałabym obiad dla Eda Westwicka!

byłaby to krem pomidorowo-paprykowy z kapką śmietany (moje danie specjalne!), sałatka z rukoli, mango, puree z melona, chrupiących tygrysich krewetem, sałata lodowa i mandarynki a na danie główne pierś z kurczaka na szpinaku w sosie śmietanowym, do tego zapiekane ziemniaki w beszamelu i garnish warzywny!

Zdecydowanie moje popisowe dania! A gdyby to miało być tylko jedno danie stawiam na pierś z kurczaka na szpinaku!!!! PYCHA! Ed by oszalał!!!!!!!!!!!!!!!

ja ugotowałabym obiad dla ludzi którzy lubią jeść, najlepiej obcych i głodnych żeby sprawdzić czy faktycznie dobrze gotuję 🙂

Gotowanie

wyzwanie. Odkad pamietam czytalam ksiazki’ugotuj to sam’. Prbowalam

zawsze popijajac przy tym filizanke kawy. Gdy wyb or mam.przed soba teraz, komu ugotowac cos choc ten jeden raz, wybieram Maklowicza Roberta, w gotoeaniu eskperta, pon iewaz podziwiam go jak malo kogo. On moze nauczyc mnie, jak w kuchni odnalezc sie. Zrobic btm chciala ziemniaczane placki, jest to zapewne prostsze od przyrzadzenia w sliwkach kaczki.Dobry sprzet na pewno pomoze, wiec za ten konkurs – dzieki Ci Boze!!!

A ja chętnie ugotowałabym dla swojej… teściowej. Czemu nie? Jeszcze nie miałam ku temu okazji,a szczerze przyznam, że bardzo bym mieć chciała. Gotować lubię i podobno umiem. Kobietę lubię, a plusów u teściowej nigdy za wiele. Dlatego, kiedy już każdy będzie miał czas żeby się razem spotkać przy stole, na pewno coś chętnie przyrządzę. Zupa szczawiowa, pierogi ruskie ze śmietaną, a na deser „chatka puchatka”. Skromnie… ale za to jak pysznie. 🙂

Mało oryginalne są wpisy dla mamy,dla męża,dla siostry. Przygotowała bym moje ulubione danie ziemniaki z sosem pieczeniowym,do tego mięso mielone oraz surówka z młodej kapusty ,dodałabym też kompot z truskawek oraz kawałek ciasta na deser i podarowałabym ubogiej rodzinie.Nie zdajemy sobie sprawy,że jeśli w domu mamy dostatek jedzenia każdy tak ma.są na świecie osoby ubogie,bezdomne, potrzebujące wsparcia.otwórzmy oczy i dojrzyjmy to czego nie chcemy widzieć i choć 1 raz pomóżmy im/

Mimo, że liceum skończyłam już parę lat temu :), wielkim sentymentem darzę panią od rosyjskiego. Mam mnóstwo miłych wspomnień i jak o niej myślę, to nie mogę się nie uśmiechać. A więc przy okazji pozdrawiam Panią Czeremchę!!! To właśnie „przez nią” zainteresowała mnie kuchnia i wszystko co z nią związane. Opowieści o jej podróżach a w nich też wątki kulinarne- cały czas pamiętam. I broń Boże nie ugotowałabym nic co rosyjskie. Chętnie zaprosiłabym ją na kawę i pyszną piankę mleczną z jadalnymi kwiatami. Deser zrobiłabym z mleka skondensowanego- które trzeba spienić, dodałabym tężejącą galaretkę, a schłodzony i gotowy deser posypałabym fiołkami, bratkami, kwiatami wiśni i koniecznie cukrem pudrem 🙂 Pozdrawiam!

Jakbym tylko mogła, jakby to tylko było możliwe, to upiekłabym największy i najbardziej naładownay słodyczą tort dla mojego taty 🙂 który jakkolwiek by chciał i jak bardzo lubi, to zjeść sobie go nie może..
Podarowałabym mu jeden dzień odskoczni o tej straszliwej cukrzycowej choroby, która go toczy.
Pomarzyć można 🙂

Ja ugotowałbym pizzę bezglutenową dla mojego przyjaciela u którego wykryto celiakię. Niestety źle przyjął tę wiadomość i teraz uważa, że wszystko co najlepsze w jedzeniu go ominie. A ja przekonałbym go, że to co najlepsze w jedzeniu to właśnie dopiero przed nim! Za wzór postawiłbym tenisistę Novaka Djokovica, który także choruje na celiakię a mimo to realizuje plany i spełnia marzenia – obecnie jest numerem 1 na tenisowych kortach.

Jak gotować to tylko dla Tych, którzy kochają moja kuchnię… dla mojego Mężusia, dzieciaczków, rodzinki i znajomych…. Gdybym wygrała tak wspaniałą nagrode, to chyba urzadziałbym weened rarytasów, zajadalibysmy się wszyscy pysznościami na pikantno i na slodko. Nawet wymyślne co nieco do picia byłoby do stworzenia w takim cudeńku 🙂

gotowanie dla kogoś to największa radość. tak mówią. dawanie komuś przyjemności to dla mnie radość. w kuchni mam dwie lewe ręce, więc zawsze gotuje dla mnie narzeczony. dlatego chciałabym dla niego ugotować. byłby to stek (oczywiście krwisty!) na białych szparagach pewnie w sosie kurkowym. wiem, że jego podniebienie przeżyłoby orgazm, a przecież nie ma nic lepszego od sprawiania przyjemności najukochańszej osobie!

Odkąd zmarła moja Babcia, nie jem ruskich pierogów. Tak po prostu. Dla mnie to Ona była Mistrzynią ich przygotowywania, nie wiem, na czym polegała ta magia, ale ciasto było zwarte i mięciutkie, a farsz nie miał sobie równych: aromat pieprzu ziołowego i smażonej cebulki dodawał mu niesamowitego szlifu 😉
Dlatego, gdybym w jakiś przedziwny sposób miała taką możliwość, chciałabym przyrządzić ruskie pierogi dla mojej Babci i pod Jej czujnym okiem. A potem zjeść je ze smakiem, grzejąc się w ciepełku babcinego spojrzenia…

Zrobiła bym sobie naleśniki. Głodna jestem.

ktos kedys zapytal mnie czy dobrze gotuje powiedzialam ze tak spytal dlaczego tak uwazam dlatego ze innym smakuje? nie dlatego ze mi smakuje. chciala bym ugotowac dla jakiegos znanego szefa kuchni proste danie nie wymyslne specjaly bo takie dania tez moga fajne wygladac i super smakowac

Ja przygotowałabym danie dla mojego taty, który zmarł jak miałam 5 lat, ale do dziś pamiętam smak wodzionki (banalne danie ale dla mnie bezcenne), którą razem jedliśmy 🙂
Wodzionka w moim wykonaniu byłaby zrobiona na rosołku, z duuuuża ilością czosnku i do tego obowiązkowo grzanki, to jest moje danie 🙂

Ja ugotowałbym dla własnej żony krem z dyni. Zeszłej jesieni kiedy został mi miąższ po robieniu lampiona z dyni zrobiłem swój pierwszy krem z dyni. Moja żona była zachwycona moim wykonaniem, chciałbym jeszcze raz przygotować to danie tylko dla niej.

Od zawsze śledzę programy Gordona Ramsaya jak również Magdy Gessler. Chętnie bym ugotowała naleśniki z kurczakiem, zapieczone serem, a następnie polane sosem czosnkowym. Poczęstowałabym obu i zobaczyła jakie będą opinie 🙂 krytyka czy może pochwała?

Czy są już znane wyniki?

kiedy wyniki?