Wesela na świecie – Nowa Zelandia

Zagraniczne sesje ślubne nikogo już nie dziwią. Nie trzeba wydawać fortuny by cieszyć się pięknymi zdjęciami z Paryżem, Wenecją czy Londynem w tle. Zagranicznych ślubów i wesel jest zdecydowanie mniej. Wiąże się z tym więcej formalności,  kosztów i spraw do załatwienia. Są jednak pary, które się na to decydują. Warto o tym pisać, bo śluby w niektórych krajach świata diametralnie różnią się od tych, organizowanych w Polsce. Dlatego wracam do cyklu „Wesela na świecie” i obiecuję zabierać Was w różne zakątki świata.

Na pierwszy ogień Nowa Zelandia. O organizacji wesela w tej bajecznej krainie rozmawiałam z Kasią. Kasia na co dzień mieszka z mężem w Dolinie Krzemowej i prowadzi bloga. Zgodziła się odpowiedzieć na kilka moich pytań.

Skąd pomysł na ślub w Nowej Zelandii?

Jest to kraj mojego męża. Jego najbliższa rodzina mieszka w Auckland, największym mieście w Nowej Zelandii. Podczas gdy mieszkaliśmy w Szwecji, wielokrotnie byliśmy odwiedzać bliskich męża i przy okazji dużo zwiedzaliśmy. Podczas jednej z takich podróży zakochaliśmy się w górzystym regionie Otago na Południowej Wyspie (2h lotu z Auckland), a w szczególności w malowniczej miejscowości Wanaka, gdzie później odbył się nasz ślub. Nowa Zelandia to jedno z najpiękniejszych miejsc na ślub na Świecie, więc nie trzeba było nas długo przekonywać.

Jak wyglądała organizacja ślubu i wesela. Wynajęliście wedding plannera czy wszystkim zajęliście się sami?

Tuż po naszych zaręczynach, które odbyły się w Szwecji, mieliśmy od dawna już zaplanowany wyjazd do Nowej Zelandii i zdecydowaliśmy, że od razu polecimy na weekend obejrzeć miejsca na ceremonię i wesele. Podczas wyjazdu zarezerwowaliśmy lokal, datę i poznaliśmy paru fotografów. Początkowo chcieliśmy zatrudnić wedding plannera, ale koszt takiej usługi to $5000 za samą organizację czyli wysyłanie maili, dobór kolorów, czy prezentowanie nam dostępnych opcji. Postanowiliśmy więc zorganizować wszystko sami przy użyciu e-maili i Skype. Byliśmy bardzo dobrze zorganizowani i robiliśmy wszystko z wyprzedzeniem. Pomogła także niezwykła uprzejmość i pomoc wszystkich osób które z nami współpracowały od firmy cateringowej, przez kwiaciarkę, aż po dekoratorkę tortów.

Decydowaliście się na modne atrakcje typy słodki kącik, fotobudka, księga gości? Czy może w Nowej Zelandii modne jest coś zupełnie innego?

Od samego początku chcieliśmy mieć ślub w stylu vintage, a naszym kolorem przewodnim był baby blue. W Nowej Zelandii niezwykłą uwagę przykłada się właśnie do wizualnej stylizacji i wyboru tematyki ślubu i wesela. Mieliśmy słodki kącik z babeczkami, francuskimi makaronikami i cukierkami oraz upominki. Wszystkie element dekoracji zamówiliśmy i dobraliśmy sami, a następnie wieźliśmy w walizce do Nowej Zelandii. Myślę, że wiele atrakcji modnych w Nowej Zelandii, popularna jest również w Polsce jak np. fotobudka czy księga gości. Ciekawym elementem jaki mieliśmy był specjalnie zaprojektowany na tę okazję drink o nazwie Something Blue.

Czy ślub w Nowej Zelandii różni się od tego w Polsce? Są jakieś weselne tradycje, których u nas nie ma?

Bardzo dużo ceremonii w Nowej Zelandii odbywa się w plenerze, gdyż sprzyja temu niesamowita sceneria. Panna młoda ma zwykle przynajmniej dwie druhny, a pan młody odpowiadającą liczbę drużbantów. Para młoda spędza noc przed ślubem osobno, zwykle w hotelu ze swoją świtą. Brak jest tradycyjnych zabaw, czy konkursów jednak modne są przemowy gości i pokazy slajdów. Wyznacza się także główną osobę, która kieruje przebiegiem wesela tzw. Mistrza ceremonii. My mieliśmy bardzo europejskie menu i takie właśnie jedzenie jest najbardziej popularne. Jest oczywiście pierwszy taniec i rzucanie bukietu, rzadko jednak rzuca się krawatem.

W Anglii wesele trwa kilka godzin. Podaje się 3-daniowy posiłek, lampkę wina i koniec. Jeśli goście mają ochotę na drinka czy słone przekąski, muszą je sobie po prostu kupić.  Jak to wyglądało w Nowej Zelandii?

W Nowej Zelandii większość wesel trwa do godziny pierwszej w nocy. My mieliśmy takie szczęście, że mogliśmy zacząć, kiedy chcieliśmy, a że ceremonia odbywała się koło lokalu to wszystko zaczęło się o godzinie 14. Zaraz po ceremonii na świeżym powietrzu podawany był szampan i owocowy poncz oraz przekąski, goście mogli zatem zapełnić żołądki jeszcze przed daniem głównym i podczas gdy my polecieliśmy helikopterem na sesję ślubną. Potem był 3 daniowy posiłek oraz sałatki i przekąski na stołach. Jako że nasze wesele było w winnicy to oczywiście było pod dostatkiem wina. Zapewniliśmy także piwo I dodatkowo szampana. Był także barman, który robił dla gości drinki. W Nowej Zelandii goście raczej za nic nie płacą i jest to zadanie pary młodej, aby niczego nie zabrakło.

Co z papierkologią? U nas jest tego całe mnóstwo, mam na myśli sprawy kościelne. Jak było u Was?

My nie braliśmy ślubu kościelnego, więc nie wiem jak wygląda to w tej kwestii. Jeśli chodzi o ceremonię cywilną to wszystko jest bardzo proste. W Nowej Zelandii ślubu cywilnego udzielają tak zwani celebranci. Nie ma sztywnej przysięgi I można ją w dużej mierze napisać samemu. Celebranta warto oczywiście poznać osobiście, jednak my nie mieliśmy takiej możliwości i znaleźliśmy naszą celebrantkę przez Internet z oficjalnej listy celebrantów. Często też prosi się bliskie osoby o przeczytanie np. wiersza. Taki celebrant pomaga parze młodej ze wszystkim formalnościami, co w zasadzie sprowadza się do licencji małżeńskiej z urzędu. Wszystko załatwiane jest drogą elektroniczną i nie trzeba niczego załatwiać osobiście, poza oczywiście stawieniem się na ceremonię. Wszyscy są tam także przyzwyczajeni do ślubów obcokrajowców i bardzo pomagają już w i tak prostej procedurze.

Na koniec chcę jeszcze wypytać jak wyglądała kwestia prezentów.  W Anglii czy w Stanach młodzi zwykle udostępniają wish listę. W Polsce daje się po prostu koperty z pieniędzmi, albo prezenty. 

W Nowej Zelandii daje się raczej gotówkę lub prezenty. Jako że nasz ślub był w miejscu. do którego każdy z gości musiał dolecieć, to po prostu wygodniej im było dać nam koperty. W przeciwnym razie dostalibyśmy pewnie też prezenty. Jeśli chodzi o listy życzeń to nie są one aż tak popularne jak np. w USA, aczkolwiek część par się na nie decyduje. Zwykle są to pary, które mieszkały wcześniej osobno, a po ślubie wprowadzają się do wspólnego mieszkania.

Jeszcze raz wielkie dzięki dla Kasi, która poświęciła mnóstwo swojego czasu odpowiadając na moje pytania. Ja jestem zachwycona zdjęciami, scenerią, suknią, wszystkim! Ledwo wróciłam do tego cyklu, a już jestem totalnie wkręcona. W kolejnych wpisach z tej kategorii opowiem Wam o organizacji ślubu na Dominikanie, w Rzymie oraz na Santorini!!